کد مطلب:313650 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:162

با گفتن یا اباالفضل آرامشی برایم حاصل شد
علویه ای كه در تمام فامیل در راستگویی و صداقت شهرت بسزایی دارد و به نام و سخن نیك معروف است، نقل كردند:

حدود سال 1349 شمسی هجری بود. برای اولین فرزندم وضع حمل داشتم و تقریبا 6 ماه از عمر طفل در رحمم می گذشت. جهت دیدار با یكی از همسایگان به منزل او رفتم. در وسط حیاط منزل، به عنوان آب انبار كه آن زمان معمول بود گودالی كنده بودند. خانم صاحبخانه از كنار آن گودال رد شد، من هم خواستم به دنبال او عبور كنم، كه یكدفعه پایم لغزید و داخل گودال مزبور كه تقریبا 2 یا 3 متر عمق داشت افتادم. اتفاق خطرناكی بود، لذا در همان حال صدا زدم «یا اباالفضل»!

با گفتن این اسم مبارك، آرامشی برایم حاصل شد. ترسم از بین رفت و عوض ناراحتی حالت خوشحالی برایم آمد و الحمدلله صدمه ای هم ندیده بودم؛ نه خودم و نه بچه ام. از شدت خوشحالی خنده ام گرفت. زن صاحب منزل و دیگران شدیدا نگران و ناراحت شده و خود را به سر گودال رساندند، ولی من هیچ گونه ناراحتی برایم پیش نیامد. از قرائن و اوضاع و احوال، برایم یقین حاصل شد كه قمر بنی هاشم ابوالفضل العباس علیه السلام مرا و فرزندم را حفظ كرده است. بر منكرین كرامات لعنت!